Surfkamp
Blijf op de hoogte en volg Lian
19 Februari 2016 | Australië, Gerroa
Maandag 15 februari (we zijn precies op de helft van onze reis vandaag) hebben we om 9 uur uitgecheckt bij ons hostel en vervolgens zijn we met de bus naar het surfkamp gereden. Een groot deel van de mensen van de UltimateOz week was ook bij de surfweek aangezien we allemaal van het kamp gehoord hadden tijdens deze week. Deze week gingen we dus van maandag tot en met vrijdag leren surfen! We sliepen in een kamer met een Nederlands meisje (Klarissa) en 2 Engelse meisjes van de UltimateOz week en daarnaast met een Duits meisje (Barbara) en een Australische jongen. Het was ontzettend klein en we konden er dan ook niet echt met zijn allen doorbrengen. Alle kamers stonden in een soort vierkant en daar tussenin was de eet-/zitruimte. In totaal waren we met 100 mensen maar we waren verdeeld in 2 groepen waardoor je bij alle surflessen en maaltijden maar de helft van de mensen zag.
Na de lunch hadden we onze eerste surfles. Nadat iedereen zich in zijn wetsuit had gehezen en het stuk naar het strand had gelopen werden we in 4 groepen verdeeld. Met deze groep hebben we de rest van de week les gehad. Eerst kregen we ontzettend veel uitleg over hoe je op het bord moet gaan staan. Het was een stuk moeilijker dan ik had verwacht. Vervolgens zijn we op het strand deze techniek gaan uitoefenen. Iedereen had een surfbord getekend waarop je moest gaan liggen en dan het ritueel moest uitvoeren van het staan op het surfbord: push up, chicken wing, front foot, stand up. Na alle tips en tricks gehoord te hebben gingen we het water in. Ik was de "lucky number one" die als eerste moest gaan proberen te surfen. Verder dan de eerste stap, push up, kwam ik niet maar toch was de instructeur wel enthousiast dus dat gaf me goede moed. Het was een ontzettende work out aangezien we een uur lang tegen de golven in probeerden te lopen en dan zo nu en dan een golf probeerden te pakken om vervolgens weer tegen de golven in te gaan lopen.
We hadden ook nog een team yell bedacht. Iedereen moest het eerste woord dat in zich opkwam zeggen en daar maakte de instructeur een combinatie van. Uiteindelijk werd het iets van sexy wiewie boomoom. Ik had het woord palmboom gezegd en palmboom uitgesproken door een Australiër was dus boomoom. Hij zei dan ook tegen ons als Nederlanders dat wij boomoom extra hard moesten zeggen aangezien hij dacht dat dat een Nederlands woord was.
Dinsdag 16 februari hadden we na het ontbijt onze eerste surfles van die dag. Elke les duurde 2 uur waarvan je een half uur praat en 1.5 uur in het water bent. Iedereen had inmiddels al spierpijn terwijl we pas 1 van de 8 lessen gehad hadden.
We kregen uitleg over wat goede weersomstandigheden zijn om te gaan surfen en daarna hebben we onze surfskills geprobeerd te verbeteren. De wind was jammer genoeg zo verkeerd dat het heel moeilijk was om iets te doen en je steeds naar het strand waaide. Nadat de les voorbij was zijn we terug naar het kamp gegaan waar we hebben geluncht en wat spelletjes hebben gedaan en daarna was het tijd voor de 2e les. Het lukte me hierbij om, met behulp van een instructeur, op het bord te staan! Ik was zo blij. Na de les gingen we avondeten en de rest van de avond hadden we vrij. We sliepen in een vakantiepark waardoor we om 10 uur stil moesten zijn. Daarna moest je naar het strand of naar bed. Iedereen was zo moe dat we bijna allemaal voor ons bed kozen.
Woensdag 17 februari moesten we vroeg opstaan omdat ons ontbijt dit keer al om 7 uur was (de 2 groepen wisselden om de dag om qua tijden).
De instructeurs zijn allemaal best bijzonder. Zo gingen we vooraf aan deze les 'bidden' voor de surfgod.
De golven waren een stuk beter dan de dag ervoor en ik had het eindelijk voor elkaar gekregen om zonder hulp op het bord te blijven staan. Ik was ontzettend blij want het surfen werd er meteen leuker van. Het is echt nog een hele klus om op het bord te gaan staan. Je zag om de haverklap mensen omvallen en kopje onder gaan.
Inmiddels waren er al een aantal blessures ontstaan en een aantal mensen hadden geen zin/waren te moe om nog naar de lessen te gaan. De groepjes werden dus steeds kleiner waardoor we veel meer ruimte hadden in het water, heel fijn!
Tijdens het surfen werden er zo nu en dan foto's gemaakt. Aangezien ik als 1 van de weinigen een 'goofy surfer' ben (ik sta met mijn rechter voet voor i.p.v. mijn linker voet) werd er al een keer een foto van mijn rug gemaakt. Toen dat nog een keer bijna ging gebeuren zei ik tegen de instructeur dat ik een goofy surfer ben in plaats van een 'regular surfer' en dat hij dus aan de andere kant van mij moest surfen. Zijn antwoord: 'yes, but I want to picture your butt'. Had ik al gezegd dat de instructeurs bijzonder waren?
Naast deze foto's heb ik ook nog een mega valfoto voor elkaar gekregen. Ik stond bijna op het bord maar daarna viel ik recht achterover. Mijn instructeur vond dit zo leuk dat hij zei dat hij hem op zijn facebook wilde plaatsen.
Donderdag 18 februari zagen we een slang toen we naar het strand liepen! We schrokken ons dood maar we dachten dat hij niet giftig was. Toen we dit later aan een instructeur vroegen bleek dat de redbelly juist wel giftig is. Maar we hadden mazzel dat het een grote slang was want die bewaren hun gif liever voor echte vijanden. Een kleine slang zou ons waarschijnlijk hebben aangevallen..
De weersomstandigheden waren allemaal heel goed. En ondanks dat iedereen heel moe was en spierpijn had was het surfen heel leuk. Ik had wel allemaal brandplekken op mijn handen en voeten van het schuren van het bord. Heel veel mensen hadden hier last van maar gelukkig merkte je hier in het water veel minder van.
Eindelijk had ik een foto waarop ik op mijn bord sta, dus ik kan bewijzen dat ik kan surfen! Oké echt surfen is het niet maar het is een begin.
Omdat het de laatste avond was gingen we met een groot deel van de groep naar het strand. Voorafgaand moest een instructeur nog een praatje houden maar hier maakte hij een drankspelletje van. Elke keer als hij 'allright' zei dan moest je drinken. Hij zei het zo vaak dat ik en vrijwel iedereen er maar mee stopten.
De rest van de avond hebben we op het strand gezeten met 2 Zweedse meisjes en Barbara en zo nu en dan wat andere mensen erbij.
Vrijdag 19 februari was alweer onze laatste dag van het kamp. We hadden alleen nog om half 9 een les en daarna was het afgelopen. De week was super zwaar maar wel ontzettend leuk. En nu hoeven we voor de rest van Australië niet meer echt surflessen te nemen maar kunnen we gewoon een bord huren.
Ik ga alle bekende gezichten wel missen aangezien we nu met sommige mensen al 2 weken samen zijn. Niet dat het echt vrienden zijn geworden maar je kon wel elke keer even een praatje met ze maken als je ze tegenkwam.
We waren pas laat weer terug in Sydney dus toen hebben we samen met Klarissa en Barbara pizza gegeten in een parkje.
's Avonds was het weer tijd voor de Side Bar. Dit keer kregen we een bandje voor een half uur gratis drankjes omdat we mee waren geweest met het surfkamp. We gingen er samen met Klarissa en Barbara heen en in de bar kwamen we Davey weer tegen. Die waren we de week ervoor uit het oog verloren omdat hij in Sydney bleef en wij naar het surfkamp gingen. Hij bleek in hetzelfde hostel als wij te slapen.
Na de lunch hadden we onze eerste surfles. Nadat iedereen zich in zijn wetsuit had gehezen en het stuk naar het strand had gelopen werden we in 4 groepen verdeeld. Met deze groep hebben we de rest van de week les gehad. Eerst kregen we ontzettend veel uitleg over hoe je op het bord moet gaan staan. Het was een stuk moeilijker dan ik had verwacht. Vervolgens zijn we op het strand deze techniek gaan uitoefenen. Iedereen had een surfbord getekend waarop je moest gaan liggen en dan het ritueel moest uitvoeren van het staan op het surfbord: push up, chicken wing, front foot, stand up. Na alle tips en tricks gehoord te hebben gingen we het water in. Ik was de "lucky number one" die als eerste moest gaan proberen te surfen. Verder dan de eerste stap, push up, kwam ik niet maar toch was de instructeur wel enthousiast dus dat gaf me goede moed. Het was een ontzettende work out aangezien we een uur lang tegen de golven in probeerden te lopen en dan zo nu en dan een golf probeerden te pakken om vervolgens weer tegen de golven in te gaan lopen.
We hadden ook nog een team yell bedacht. Iedereen moest het eerste woord dat in zich opkwam zeggen en daar maakte de instructeur een combinatie van. Uiteindelijk werd het iets van sexy wiewie boomoom. Ik had het woord palmboom gezegd en palmboom uitgesproken door een Australiër was dus boomoom. Hij zei dan ook tegen ons als Nederlanders dat wij boomoom extra hard moesten zeggen aangezien hij dacht dat dat een Nederlands woord was.
Dinsdag 16 februari hadden we na het ontbijt onze eerste surfles van die dag. Elke les duurde 2 uur waarvan je een half uur praat en 1.5 uur in het water bent. Iedereen had inmiddels al spierpijn terwijl we pas 1 van de 8 lessen gehad hadden.
We kregen uitleg over wat goede weersomstandigheden zijn om te gaan surfen en daarna hebben we onze surfskills geprobeerd te verbeteren. De wind was jammer genoeg zo verkeerd dat het heel moeilijk was om iets te doen en je steeds naar het strand waaide. Nadat de les voorbij was zijn we terug naar het kamp gegaan waar we hebben geluncht en wat spelletjes hebben gedaan en daarna was het tijd voor de 2e les. Het lukte me hierbij om, met behulp van een instructeur, op het bord te staan! Ik was zo blij. Na de les gingen we avondeten en de rest van de avond hadden we vrij. We sliepen in een vakantiepark waardoor we om 10 uur stil moesten zijn. Daarna moest je naar het strand of naar bed. Iedereen was zo moe dat we bijna allemaal voor ons bed kozen.
Woensdag 17 februari moesten we vroeg opstaan omdat ons ontbijt dit keer al om 7 uur was (de 2 groepen wisselden om de dag om qua tijden).
De instructeurs zijn allemaal best bijzonder. Zo gingen we vooraf aan deze les 'bidden' voor de surfgod.
De golven waren een stuk beter dan de dag ervoor en ik had het eindelijk voor elkaar gekregen om zonder hulp op het bord te blijven staan. Ik was ontzettend blij want het surfen werd er meteen leuker van. Het is echt nog een hele klus om op het bord te gaan staan. Je zag om de haverklap mensen omvallen en kopje onder gaan.
Inmiddels waren er al een aantal blessures ontstaan en een aantal mensen hadden geen zin/waren te moe om nog naar de lessen te gaan. De groepjes werden dus steeds kleiner waardoor we veel meer ruimte hadden in het water, heel fijn!
Tijdens het surfen werden er zo nu en dan foto's gemaakt. Aangezien ik als 1 van de weinigen een 'goofy surfer' ben (ik sta met mijn rechter voet voor i.p.v. mijn linker voet) werd er al een keer een foto van mijn rug gemaakt. Toen dat nog een keer bijna ging gebeuren zei ik tegen de instructeur dat ik een goofy surfer ben in plaats van een 'regular surfer' en dat hij dus aan de andere kant van mij moest surfen. Zijn antwoord: 'yes, but I want to picture your butt'. Had ik al gezegd dat de instructeurs bijzonder waren?
Naast deze foto's heb ik ook nog een mega valfoto voor elkaar gekregen. Ik stond bijna op het bord maar daarna viel ik recht achterover. Mijn instructeur vond dit zo leuk dat hij zei dat hij hem op zijn facebook wilde plaatsen.
Donderdag 18 februari zagen we een slang toen we naar het strand liepen! We schrokken ons dood maar we dachten dat hij niet giftig was. Toen we dit later aan een instructeur vroegen bleek dat de redbelly juist wel giftig is. Maar we hadden mazzel dat het een grote slang was want die bewaren hun gif liever voor echte vijanden. Een kleine slang zou ons waarschijnlijk hebben aangevallen..
De weersomstandigheden waren allemaal heel goed. En ondanks dat iedereen heel moe was en spierpijn had was het surfen heel leuk. Ik had wel allemaal brandplekken op mijn handen en voeten van het schuren van het bord. Heel veel mensen hadden hier last van maar gelukkig merkte je hier in het water veel minder van.
Eindelijk had ik een foto waarop ik op mijn bord sta, dus ik kan bewijzen dat ik kan surfen! Oké echt surfen is het niet maar het is een begin.
Omdat het de laatste avond was gingen we met een groot deel van de groep naar het strand. Voorafgaand moest een instructeur nog een praatje houden maar hier maakte hij een drankspelletje van. Elke keer als hij 'allright' zei dan moest je drinken. Hij zei het zo vaak dat ik en vrijwel iedereen er maar mee stopten.
De rest van de avond hebben we op het strand gezeten met 2 Zweedse meisjes en Barbara en zo nu en dan wat andere mensen erbij.
Vrijdag 19 februari was alweer onze laatste dag van het kamp. We hadden alleen nog om half 9 een les en daarna was het afgelopen. De week was super zwaar maar wel ontzettend leuk. En nu hoeven we voor de rest van Australië niet meer echt surflessen te nemen maar kunnen we gewoon een bord huren.
Ik ga alle bekende gezichten wel missen aangezien we nu met sommige mensen al 2 weken samen zijn. Niet dat het echt vrienden zijn geworden maar je kon wel elke keer even een praatje met ze maken als je ze tegenkwam.
We waren pas laat weer terug in Sydney dus toen hebben we samen met Klarissa en Barbara pizza gegeten in een parkje.
's Avonds was het weer tijd voor de Side Bar. Dit keer kregen we een bandje voor een half uur gratis drankjes omdat we mee waren geweest met het surfkamp. We gingen er samen met Klarissa en Barbara heen en in de bar kwamen we Davey weer tegen. Die waren we de week ervoor uit het oog verloren omdat hij in Sydney bleef en wij naar het surfkamp gingen. Hij bleek in hetzelfde hostel als wij te slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
