Werken in Mackay

Vrijdag 13 mei vertrokken we om 11 uur met de bus naar Mackay waar we om 6 uur 's avonds aankwamen. Onderweg hebben we heel wat borden gezien met teksten als 'Rest or R.I.P.' en 'take a rest or die' waarvan het dus de bedoeling was dat mensen gewaarschuwd werden dat ze uit moesten rusten. Het was best wel lachwekkend af en toe.
In Mackay werden we opgehaald door Josie en Lawrence. We verbleven hier namelijk 2 weken om te werken tegen kost en inwoning op een 'alpaca en miniatuur dieren boerderij'. Josie is hier de eigenaar van en Lawrence heeft een suikerriet plantage. Hier gingen wij verder alleen niets mee doen.
We hadden een eigen woning met 4 bedden, een zitruimte met een tv, een keuken en heel veel eten. Deze keer moesten we namelijk zelf voor ons avondeten zorgen. Het voelde weer als enorme luxe na alle hostelkamers. Josie gaf ons een snelle rondleiding langs de boerderij waarbij ze alles heel hyper aan het vertellen was. Het was erg grappig.

Zaterdag 14 mei moesten we om 7 uur klaar staan om te beginnen met werken, omdat er dan iemand kwam die ons ging 'opleiden'.
De boerderij bestond uit 43 alpacas, 3 paarden, 3 grote en 1 mini varken, 7 cavia's, kippen, vogels, 1 grote en 1 kleine geit, een zwart schaap, 2 katten en 1 kitten, een hond, 1 koe en 1 kalf, herten en ezels. Het is mogelijk dat ik nog wat vergeten ben. Het was een enorme beestenbende, maar wel heel erg leuk. De katten, geit en schaap lopen los rond, dus ze stonden zo nu en dan ook bij ons voor de deur.
We werden opgeleid door Vincent die normaal gesproken Lawrence helpt op de suikerriet plantage, maar nu vaak Josie meehelpt omdat ze niet vaak helpers krijgt.
We begonnen de dag met poep scheppen in alle hokken. Met een emmer, schep en hark hebben we ons door alle hokken heen gewerkt en uiteindelijk was het minder erg dan ik vantevoren had verwacht.
Gelukkig hadden we ook hele leuke klusjes zoals het voeren van een melkflesje aan het geitje en het schaap. Dat was zo schattig!
Nadat we de eerste ochtend overleefd hadden gingen we met Vincent en Josie ontbijten met Australische broodjes. Voor ons was het inmiddels als lunchtijd, maar Josie ontbijt altijd pas als ze al het ochtendwerk erop heeft zitten (geen idee hoe ze dat volhoudt).
We hadden inmiddels ook al opgemerkt dat er een papegaai (Michael, en als hij goed luistert wordt hij Micky genoemd) was. Hij was namelijk de hele dag door te horen. Zo zei hij steeds "Barbara, Barbara, Barbara", dit is de naam van het schaap en Josie praat altijd tegen de beesten, dus dit had Michael overgenomen. Daarnaast zei hij "Hi Micky" en ging hij dansen als je hello zei. Het was een leuke vogel zolang hij in zijn hok zat. Soms werd hij er namelijk uitgelaten en dan maakte hij het kippenhok open of probeerde hij je te bijten als je door het hek wilde komen.
's Middags was er een tour over de boerderij waarbij wij meegingen zodat we konden zien wat er hierbij allemaal gebeurde. De mensen (en wij) mochten alle beesten voeren en Josie vertelde allemaal leuke dingen over ze. Iedereen was heel erg enthousiast.
Toen de tour was afgelopen ontdekten we dat er een vogel tegen het gaas aan was gevlogen en hierdoor stervend op de grond lag. Dat was een beetje een spijtige ontdekking op onze eerste werkdag en hij heeft het helaas ook niet overleefd.
Na de tour toen iedereen weg was hebben we alle beesten gevoerd. Ze krijgen bijna allemaal hetzelfde eten wat het gelukkig wat makkelijker maakte. Ze kregen alleen andere hoeveelheden, maar dat was nog wel makkelijk te onthouden. Over het algemeen was het voeren prima te doen. Alleen de 4 oudste mannetjes alpaca's, "The stud boys", waren super vervelend om te voeren. Zodra je kwam aanlopen met de emmer met eten gingen ze voor het hek staan waardoor je er niet langs kon. Je moest dan het hek opendoen en ze allemaal een hap eten geven, het eten in hun bak doen en maken dat je weg kwam. Daarnaast waren de varkens nogal vervelend omdat ze op het eten afkwamen en, terwijl ze besmeurd waren met modder, tegen je aan wilden lopen. Hierdoor moesten we ze met 2 mensen voeren waarbij de 1 ze afleidde met brood en de ander half rennend het eten in de bak deed.
We hebben de eerste vermoeiende, maar leuke, dag afgesloten door tv te kijken. Heel fijn!

Zondag 15 mei begonnen we de dag weer hetzelfde. Dit keer was er alleen geen tour waardoor we van 10 tot 3 vrij waren. Tijd die we voor het grootste deel besteed hadden aan beesten aaien. Ze waren allemaal (met een lichte voorkeur voor de baby geit en de kitten) veel te leuk!
Nadat Josie terug was van de markt hebben we alle beesten weer gevoerd en de baby's flesjes melk gegeven. Het eten voeren duurt overigens echt veel langer dan je verwacht aangezien alleen al de stukken naar de hokken toelopen heel wat tijd in beslag nam. Over het algemeen werkten we zo'n 2 uur in de ochtend en 2 uur in de avond. Prima te doen dus!

Maandag 16 mei werd ik achterna gezeten door alpaca's toen we poep aan het scheppen waren. Ik was echt als de dood dat ze op me zouden gaan spugen, dus toen ben ik maar naar de varkens gevlucht.
In onze pauze hadden we de kitten, Garfield, naar binnen gehaald in ons huisje en hebben we de hele middag lopen spelen met Garfield en een bal van zilver folie.
We hadden ook nog even een bespreking met Josie en Vincent over hoe we het vonden gaan en of we nog steeds 2 weken wilden blijven. Dat wilden we wel! Ondanks dat Josie altijd aan het schreeuwen en schelden was tegen de dieren was ze nooit boos op ons. Zelfs als wij iets verkeerd deden was het nog de schuld van een beest. Maar stiekem hield ze toch wel heel erg veel van ze allemaal, hoe vervelend ze ook waren. Het was echt hilarisch om naar te kijken als ze aan het schreeuwen was.
's Avonds werd Eveline achterna gezeten door varkens omdat ze eten voor ze had en mijn broodafleiding mislukte. Het was erg vermakelijk moet ik toegeven.
We moesten ook elke avond gras voor de cavia's plukken. Dit was eerst heel makkelijk om te doen omdat er heel veel van was, maar Lawrence had per ongeluk alle gras weg gemaaid. Hierdoor moesten we andere dingen gaan plukken wat vreselijk vervelend was en heel veel tijd in beslag nam. Dat was dus best wel spijtig.

Dinsdag 17 mei hadden we heel lang pauze. Toen besloten we maar een taart te gaan bakken aangezien we taartmix hadden gekregen. Altijd fijn!
Ik heb ook nog eventjes met Gilbert de geit in de kruiwagen rondgelopen. Hij volgde je namelijk altijd als we de kruiwagen weg moesten brengen.
's Avonds moesten we Peppa de big vangen om in haar hok te doen. Dit was een enorme klus aangezien dat beest keihard begon te gillen als je haar vastpakte. Uiteindelijk hebben we haar dus maar zelf in haar hok laten rennen door de andere wegen af te sluiten.

Woensdag 18 mei gingen we met Josie naar de winkel om onze voedselvoorraad bij te vullen. Vooral alle afgepreisde producten vielen goed in de smaak. En daar hebben ze hier altijd heel veel van in Australië!
's Middags had de papegaai het kippenhok open weten te maken waardoor we alle kippen moesten vangen, dat was een hele klus en Josie werd heel boos op de papegaai. Ze behandelde de beesten echt alsof het mensen zijn, hilarisch om te aanschouwen.
Toen we op bed lagen viel er opeens iets op mijn deken. Ik schrok me dood! Het bleek een kikkertje te zijn. Geen idee hoe die dat voor elkaar had gekregen maar ik besloot hem maar onder een vergiet te zetten voor die nacht zodat hij niet weer op het bed zou komen.

Donderdag 19 mei kwam de hoefsmid langs voor de paarden en ezels. Hij was geobsedeerd door Peppa big dus toen heeft hij zichzelf bij haar in het hok opgesloten zodat hij haar aan kon raken. Peppa bleef als een gek rondjes rennen en gillen dus het was geen succes. Voor ons als toeschouwers was het wel een succes.
Er was vandaag weer een tour waardoor we alles extra goed schoon moesten maken. Duurde allemaal dus extra lang waardoor we lekker lang bezig waren.
's Avonds kwamen de kleinkinderen van Josie langs. We hadden dus veel mensen die aan het werk waren want er was ook nog een buurjongentje van 12 jaar die om de dag na schooltijd en in het weekend kwam helpen. Het voeren ging dus lekker snel waardoor we vroeg klaar waren.

Vrijdag 20 mei moesten we kunststoffen beesten schoonmaken. Dat leek ons wel een simpel klusje. Het bleek alleen toch iets moeilijker dan verwacht. Ze waren bruin geworden door de modder maar na onze grondige poetsbeurt waren ze niet veel witter.

Zaterdag 21 mei was er een tour om 10.30 ipv 13.30 dus we moesten alles heel snel en grondig schoonmaken. Tijdens onze vrije uren hebben we allemaal spelletjes gespeeld. We moeten al onze nieuwe geleerde kaartspellen natuurlijk wel vers in het geheugen houden zodat we hier thuis weer gebruik van kunnen maken.

Zondag 22 mei was een compleet andere dag dan normaal. Dit keer hadden we namelijk een evenement van een basisschool die 10 jaar bestond. Hiervoor gingen wij met een 'petting zoo' naar de school toe om hier van 10 tot 2 baby cavia's en kippen vast te houden zodat kinderen ze konden aaien. Dit was onze taak en daarnaast hadden we nog een paard, kalf en 2 alpaca's mee waar mensen wortelen aan konden voeren.
Als eerste moesten we dus alle beesten achterin de trailer weten te krijgen. Dit was een hele klus maar gelukkig gingen Lawrence en Vincent ook mee waardoor we heel wat mensen hadden.
Toen ze allemaal eindelijk ingeladen waren konden we naar de school toe. We hadden shirts gekregen van de boerderij zodat mensen wisten dat wij bij de boerderij hoorden. De shirts bleken alleen hetzelfde te zijn als de schoolshirts van de leiding waardoor er al meteen gevraagd werd of we bij de school hoorden. Niet echt handig haha.
Hierna moesten we nog hokken in elkaar zetten en onze petting zoo creëren. We zaten in een hok met 3 kippen, 3 cavia's, Gilbert de geit en Barbara het schaap. De kinderen konden hier de hele dag in en uit lopen en het was een mega drukte.
De dag verliep over het algemeen heel goed totdat er een kip op de schoot bij een kind terecht kwam die een cavia vast hield waardoor de cavia op de grond sprong. Opzich geen groot probleem maar er zat een grote ruimte onder de deur van het hok waar de cavia onderdoor kon rennen. We hadden dus even blinde paniek maar gelukkig kregen we hem te pakken (en had Josie het niet gezien haha).
Toen de leuke, maar enorm vermoeiende dag eindelijk voorbij was en we alles hadden afgebroken en de beesten hadden ingeladen was het al heel laat. We hoefden dus alleen nog maar de beesten te voeren en de rest van de dagelijkse klusjes konden we achterwege laten. Om het voeren een beetje sneller te doen had ik 2 emmers met voer bij me. Toen ik bij het eerste hok naar binnen liep gaf ik alle alpaca's (The stud boys) een hap eten zodat ze tevreden waren en niet op me gingen spugen. Helaas bleef de laatste alpaca met zijn hoofd in de emmer vastzitten doordat het hengsel om zijn nek terecht kwam. Hij ging hierdoor heel wild met zijn hoofd bewegen waardoor het een tijdje duurde voordat ik hem los kreeg. Ik was heel bang dat hij boos op me werd, dus toen ben ik maar snel naar de voerbak gegaan en daarna het hok uitgerend. Toen ik het hok uitkwam zag ik dat het varken, Destiny, mijn 2e emmer omgegooid had en dat ze hieruit aan het eten was. Nadat ik eindelijk het eten grotendeels terug veroverd had en het in de voerbak van het volgende hok gegooid had kwam ik erachter dat ik de 2 emmers had omgewisseld.. Aangezien er verschillende hoeveelheden voer inzaten moest ik een deel van het 2e hok weer naar het eerste hok brengen. Nog enger, aangezien de alpaca's aan het eten waren en je echt niet aan hun eten moet zitten. Ik had dus lekker veel doodsangsten uitgestaan bij die alpaca's. Applaus voor mij..

Maandag 23 mei ging ik de vogels eten geven. Dat was altijd een enge klus omdat we hadden gehoord dat de buurjongen een keer vogels had laten ontsnappen en dat er "honderden dollars het hok uit waren gevlogen". Bij het voeren moest je door een klein deurtje kruipen en daarna 2 voerplaten neerzetten. 1 daarvan aan het einde van het hok waardoor je langs en onder alle vogels moet lopen. Ik kreeg het voor elkaar dat er een vogel tegen mijn hoofd aan vloog. Ik schrok me rot maar ik was allang blij dat hij niet te pletter viel.

Dinsdag 24 mei kregen alle alpaca's injecties tegen wormen. Omdat ze, net als Eveline, niet zo blij waren met de injecties moest ik samen met een vrouw die kwam helpen de alpaca kindjes rustig houden door met ze te knuffelen. Aangezien zij met de hoofden knuffelde had ik de taak om met alpaca konten te knuffelen.
Nadat de ochtendklusjes en de konten knuffelsessie erop zaten en we klaar waren voor een pauze ontdekten we dat er larven in ons huisje rondkropen. Dat was vrij spijtig en we hebben onze pauze dus maar opgegeven om een hele grondige schoonmaakbeurt te houden.

Donderdag 26 mei was er weer een tour in de ochtend waardoor we alle hokken weer grondig moesten schoonmaken.
's Avonds begon Josie ons te vertellen over haar ervaring met sneeuw in Amerika en dat de sneeuwvlokjes er echt zo uitzien als hoe ze normaal getekend worden enzo. Het duurde even voordat ze besefte dat sneeuw voor ons de normaalste zaak van de wereld is, maar voor haar was het iets heel bijzonders. Echt leuk!

Vrijdag 27 mei ontdekten we nog eens dat we films in de kamer hadden liggen die we in onze middagpauze konden kijken. Weer eens wat anders dan alle huis- en kookprogramma's.
's Avonds toen ik wilde gaan douchen schrok ik me rot omdat er opeens een kikker naast de deur van de douche op de muur zat. Ik was doodsbang dat hij op me ging springen dus toen heb ik superheld Eveline er maar even bijgehaald. Uiteindelijk hebben we hem gevangen in een bakje. Na een tijdje hebben we de deksel van het bakje gegooid en zijn we daarna weggerend. #wijzijngeenmietjes

Zaterdag 28 mei gingen we samen met Josie naar de winkel om onze voorraadkast weer even bij te vullen. Heerlijk om boodschappen te doen die je dan uiteindelijk niet zelf hoeft te betalen.
Aangezien we op zondag weer een evenement hadden moesten we een paar beesten een wasbeurt geven. De geit en het schaap werden beide in een bak water gezet en daarna natgegooid. Vervolgens zeepten we ze in met shampoo om ze vervolgens weer af te spoelen. Het ging niet allemaal even soepel, maar over het algemeen best prima. Daarna was het echter de beurt aan Peppa big. En als er iets is waar dat varken niet van houdt is het wel aangeraakt worden. Laat staan gewassen worden. Nadat het met 4 mensen eindelijk gelukt was haar te vangen heeft ze de hele wasbeurt lopen gillen. Het was een vreselijk geluid maar uiteindelijk hebben we het allemaal overleefd. Wel fijn dat ze daarna gelijk weer in het zand ging rollen. Na de wasbeurten hebben we het paard nog een borstelbeurt gegeven en daarna zagen ze er allemaal weer spik en span uit.

Zondag 29 mei was het tijd voor ons 2e evenement, dit keer bij de 'Greenmount heritage fair'. We moesten al om 6 uur klaarstaan om alle beesten en spullen in te laden. Het was een half uurtje rijden en aangezien we dit keer Peppa big als extra beest mee hadden paste Gilbert niet meer achterin de trailer. Ik heb dus de hele weg met een geit op schoot gezeten, echt te schattig!
Deze keer was het evenement van 9 tot 3 uur 's middags en het was dus nog 2 uur langer dan de vorige keer. Daarnaast was het ook nog eens veel groter waardoor het vele malen drukker was. Ik moet zeggen dat ik er eerst best een beetje tegenop zag, maar het bleek uiteindelijk best wel mee te vallen. Een groot voordeel was al dat we dit keer kratten hadden om op te zitten waardoor we een veel beter overzicht hadden op de kinderen en we alles makkelijker konden begeleiden. Zowel Vincent als Hayden waren dit keer mee naar het evenement waardoor zij nog even onze taak over konden nemen zodat we over het terrein konden lopen om bij de andere activiteiten te kijken. Daarnaast had Hayden ook nog op 1 of andere manier gratis suikerspinnen voor ons geregeld, dus dat vonden we helemaal mooi.
Het was heel gezellig bij onze kinderboerderij en kinderen begonnen spontaan allemaal verhalen over hun huisdieren te vertellen. Op een gegeven moment zei iemand dat er een cavia op de grond was gesprongen. Lichte paniekaanval bij ons, maar hij bleef gelukkig heel rustig zitten waardoor we hem makkelijk konden vangen. Uiteindelijk hadden we aan het einde van de dag nog steeds alle beesten in ons hok en konden ze allemaal weer mee terug naar de boerderij.
Toen het evenement was afgelopen hebben we alleen snel geholpen de beesten in te laden en daarna zijn we met Josie terug gegaan naar de boerderij. Het was namelijk alweer onze laatste dag op de boerderij en we moesten die avond de bus halen. Eenmaal terug hebben we snel de dieren uitgeladen en eten rondgebracht. Toen we terugliepen van het paardenhok bleek er een alpaca op Gilbert de geit zijn poot te zijn gesprongen. Als de alpaca's de trailer uitkomen springen ze namelijk altijd over het trappetje heen in plaats van er rustig vanaf te lopen. Echt super zielig voor Gilbert en vervolgens liep hij de hele tijd op 3 poten. Het leek echt alsof Josie bijna ging huilen, zo erg vond ze het. Zo schattig.
Verder moesten we snel onze spullen inpakken en avondeten en daarna was het tijd om naar de bus te gaan. Lawrence was inmiddels ook terug gekomen en hij wilde ervoor zorgen dat we optijd bij de bus kwamen. We waren er dus al iets van een half uur te vroeg haha.
Toen we eindelijk de bus in mochten dachten we even dat er een ontploffing plaatsvond in de bagage ruimte. Het bleek gelukkig maar een fles fruitsap te zijn die plots uit elkaar knalde.
Ik vond het werken echt heel leuk. Het was niet echt zwaar en de dieren waren allemaal geweldig! Josie maakte het helemaal af met al haar gepraat. De tijd ging weer eens veel te snel.