Darwin, Noosa en de Noosa Everglades

Vrijdag 22 april moest ik als eerst activiteitje even naar de receptie lopen om wc papier voor onze kamer te halen. De dag begon meteen goed, want bij de receptie stond een vrouw de hele tijd boeren te laten vlak naast me. Dit hostel was echt niet oké. Ik ben er zo snel mogelijk weer weggerend.
Gelukkig konden we vandaag weer uitchecken in dit hostel. We moesten wel de hele dag wachten voordat we naar het vliegveld moesten omdat onze vlucht pas om 1 uur 's nachts was.
Het was zo'n 36 graden en aangezien het in Darwin heel vochtig is was het echt bijna niet uit te houden. Al helemaal niet bepakt met onze tassen. We hebben dus vooral zitten overleven in de schaduw.
We gingen nog naar een openbare wc die, wanneer de deur gesloten werd, vertelde dat je 10 minuten de tijd had. Als je er dan nog niet uit was zou de deur automatisch open gaan. Vervolgens werd er een muziekje afgespeeld. Alles werd helemaal automatisch geregeld, het was hilarisch. De cabine werd zelfs automatisch schoongemaakt waarbij er allemaal water in het rond werd gespoten en de cabine vervolgens gedroogd werd. Toch nog een leuke ervaring in Darwin!
's Avonds gingen we uit eten in een Mexicaans restaurant aangezien we geen keuken hadden om zelf te koken en omdat uit eten gaan gewoon best wel heel leuk is.
Toen het eenmaal af begon te koelen zijn we nog wat rond gaan lopen. Onderweg kwam er nog iemand langsgelopen die heel enthousiast 'heee!' riep. Ik riep maar gewoon enthousiast hee terug, maar we hadden geen idee wie het was. Uiteindelijk bleek het onze oude kamergenoot uit Brisbane te zijn. Echt super toevallig dat we hem hier op een compleet andere plek tegenkwamen!
We liepen naar een zwembad toe waarvan we dachten dat het net zoiets als het openbare zwembad als in Southbank, Brisbane was. Toen we eenmaal aankwamen bleek het een gewoon zwembad te zijn met entree en alles en dit was dus allang gesloten. We hebben hier nog maar even in een parkje gezeten en uiteindelijk een taxi aangehouden om ons (veel te vroeg) naar het vliegveld te brengen. We hadden eigenlijk al een busje geregeld maar dat bleek veel duurder te zijn en gelukkig hadden we nog niet betaald.
We moesten nog van 9 tot 1 wachten op het vliegveld. We zijn dus maar wat winkeltjes doorgelopen om tijd te verdrijven. Hier kwamen we ook nog 2 mensen van onze outbacktour tegen, super toevallig. Om 1 uur vertrok ons vliegtuig eindelijk naar Brisbane. Ik had het helaas niet zo goed getroffen want ik zat naast een persoon die het volgens mij heel zwaar had. Ze was de hele tijd wild aan het bewegen waarbij ze me aanstootte en ze maakte steeds geluiden. Slapen kwam er dus niet echt van.

Zaterdag 23 april kwamen we om half 6 eindelijk aan, ik was heel blij dat ik van mijn buurvrouw af was!
We moesten nog tot 11 uur op het vliegveld wachten op onze bus. Helemaal niet erg, want we konden dus nog even een paar uur slapen.
De bus zat helemaal vol en wij hadden de laatste 2 plekjes, de ene helemaal voorin de bus en de ander helemaal achterin. We zaten dus lekker ver uit elkaar. Ik zat naast een meisje die in Noosa (waar we heengingen) woont. Ze kon dus mooi even wat tips geven.
Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door een busje van het hostel. We hadden een 2 persoons kamer geboekt zodat we nog even bij konden slapen zonder last te hebben van kamergenoten (echt heel erg fijn!). Daarna konden we met datzelfde busje naar de winkel worden gebracht en weer worden opgehaald. Onze route app wist gelukkig waar de winkel zat. Wel jammer dat hij ons over rotondes stuurde zonder voetpad en dat we dus tussen de auto's liepen. Op de terugweg kwamen we er ook nog achter dat de normale route 2 keer zo snel was en dat we daarbij wel gewoon een stoep hadden.
's Avonds hebben we wat in een hangmat gelegen en we zijn vroeg gaan slapen omdat we toch wel heel moe waren na de tours en de nachtvlucht.

Zondag 24 april moesten we alweer om 06.45 opstaan om onze was van de lijn te halen want dat moest voor 7 uur eraf zijn.. Daarna hadden we nog ruim 2 uur om te douchen, ontbijten en spullen in te pakken. Met het hostelbusje werden we weer afgezet en hierna moesten we nog een half uur wachten totdat we werden opgehaald voor onze volgende tour. Dit keer een tour bij de Noosa Everglades waarbij we een paar dagen gingen kanoën. Lekker armspieren kweken!
Samen met 9 anderen kregen we wat informatie over het kamp en daarna gingen we boodschappen doen voor 3 dagen omdat je je eigen eten moest verzorgen. Dat werd dus 3 dagen pasta eten, lekker makkelijk.
Eenmaal aangekomen op het kamp kregen we een kleine rondleiding door het bushcamp waarna we onze bedden konden uitkiezen. We sliepen de eerste nacht in een kamer met stapelbedden waarbij je in plaats van een matras een soort hangmat had.
De rest van de dag gingen we een beetje socializen met de andere mensen uit onze groep, in totaal waren we met 15 mensen (Duitsers, een Canadees, Denen, Engelsen, Zweden en wij).
Aangezien we in een bushcamp sliepen was alles buiten. De keuken had dan dus ook alleen een dak en het werd 's avonds best wel 'koud'. Tijdens het koken kreeg ik het nog voor elkaar om iemand met een koekenpan te slaan (bedankt mam voor het overdragen van je onhandigheid). Gelukkig kon hij erom lachen, zelf moest ik huilen van het lachen omdat het eigenlijk toch wel echt heel grappig was.
's Avonds hebben we spelletjes gedaan met een paar mensen uit onze groep en gezellig gekletst.

Maandag 25 april hadden we vrijwillig besloten om om half 4 op te staan. Om 4 uur gingen we samen met 6 anderen met een begeleider van het kamp mee naar ANZAC (Australian and New Zealand army corps) day. Dit was een herdenkingsdag voor alle mensen uit beide landen die hebben gevochten tijdens oorlogen. We waren een uur te vroeg omdat de mensen met wie we mee gingen graag vooraan wilden staan. Dat was gelukt, want we waren er als allereerste. Het was echt super koud en het begon ook nog te regenen, dus de tijd ging erg langzaam. Toen het eenmaal begon was er een optocht van mensen die in het leger hadden gezeten en ze hadden allemaal hun badges op. Er liep ook een klein jongetje mee met badges op, waarschijnlijk die van zijn overleden opa, dat was echt super lief. Er werden allemaal verhalen verteld en aan het einde gingen we de national anthems van Australië en Nieuw Zeeland zingen. Beide liedjes hadden een heel vrolijke melodie, een stuk beter dan die van Nederland. De rest van de ochtend was niet zo spectaculair, maar het was wel leuk om meegemaakt te hebben!
Toen we eenmaal terug waren konden we nog even een uurtje slapen om daarna om half 8 weer op te staan om te gaan kanoën. We hadden een 3 persoons kano samen met een Duitse jongen. We hadden een route van zo'n 8 kilometer gekregen die we moesten kanoën en we moesten met de hele groep bij elkaar blijven voor het geval iemand bijvoorbeeld omsloeg. We waren heel snel met kanoën maar hierdoor moesten we dus steeds wachten op de mensen die achteraan lagen. Toen we eindelijk aankwamen konden we lunchen en daarna gingen we naar een plek waar touwen aan een boom waren gemaakt. Op de boomstam was een trappetje gemaakt waardoor je vanuit de boom het water in kon slingeren. Na een tijdje toegekeken te hebben naar de mensen die durfden heb ik toch ook maar de boom beklommen om te kunnen springen. Ik vond het wel doodeng maar uiteindelijk was het heel leuk. Daarna ben ik nog met een paar mensen teruggezwommen naar de kano's. Alsof het kanoën nog niet genoeg workout was. We hebben nog wat kaartspelletjes gedaan met iedereen totdat er kaarten in het water waaiden. Toen besloten we maar dat het tijd was om terug te gaan. Samen met de kano (met de 3 Deense jongens) die op de heenweg ook steeds voorop lag deden we een wedstrijdje wie als eerste terug was in het meer. Uiteindelijk wonnen wij omdat we tegen elkaar aanbotsten waardoor zij in de bomen terecht kwamen haha. De rest van de tijd hadden we mega erge wind en stroming tegen, dus het was super zwaar en het duurde een stuk langer voordat we weer terug waren.
Toen we eindelijk terugwaren kregen we een tent aangewezen. Na de nacht in het hangmatbed was het nu namelijk tijd voor 2 nachten in een tent. Nadat we de spullen hadden verhuisd was het tijd om te douchen. Voor mij was een Duits meisje aan het douchen, maar ze was haar handdoek vergeten en vroeg of ik hem uit haar tent wilde halen. Ik dacht wel ongeveer te weten waar haar tent was maar ik besloot eerst maar te vragen of er iemand in de tent was voordat ik naar binnen kwam lopen. Bij mijn eerste poging was er een jongen die zei dat ik bij de verkeerde tent was. Bij de 2e poging kwam er een meisje de tent uit die toch echt niet bij onze groep hoorde en pas bij de 3e poging was het eindelijk gelukt. Ik schaamde me dood.
's Avonds hebben we weer spelletjes gedaan met de mensen uit onze groep. We kwamen er hierbij achter dat er best wel wat woorden hetzelfde zijn in het Zweeds als in het Nederlands. Zelfs woorden zoals armband. We ontdekten steeds meer vergelijkbare woorden, echt heel leuk.
De groep die de dag na ons in het kamp kwam was super dronken. Op een gegeven moment ging 1 meisje mokken van het kamp kapot gooien en gooide ze met de fles drank van de Zweedse jongen. Mensen uit onze groep zeiden hier wat van waarnaar haar vriendinnen super boos werden op onze groep. Uiteindelijk is ze naar haar bed getild en zijn haar vriendinnen boos weggegaan. Het was heel erg vermakelijk.

Dinsdag 26 april moesten we om 9 uur klaar staan om te gaan kanoën. De groep die voor ons moest vertrekken was alleen veel te laat (zal het de drank geweest zijn?) waardoor we een hele tijd moesten wachten.
Dit keer hoefden we maar een klein stukje van 2 kilometer te varen. We waren dit keer nog maar met 10 mensen omdat een deel maar 2 nachten in het kamp bleef. Eenmaal aangekomen bij het einde van de route zagen we niet echt een plek waar we makkelijk op de kant konden komen dus toen zijn we maar op een klein eilandje geklommen. Met de waterdichte tonnen die we mee hadden hebben we een beetje creatief wat zitplekken gecreëerd.
Op de terugweg hadden we het super makkelijk omdat we zowel de stroming als de wind mee hadden. We hebben ons met de 4 boten aan elkaar vastgehouden en zo zijn we voor het grootste gedeelte terug gedreven.
De rest van de dag heb ik vooral heel veel films gekeken in de filmruimte. Soms is dat echt fijn aangezien we hier vrijwel nooit tv of film kijken.

Woensdag 27 april konden we pas om 12.30 weg omdat de bus van 9.30 uur al vol zat. We hebben dus nog wat films gekeken en een beetje rustig aan ingepakt.
Eenmaal terug in Noosa moesten we super snel lunch halen omdat het busje van ons hostel al bijna kwam. Ik ben dus maar half rennend naar de winkel gegaan. Groot voordeel van met z'n 2en reizen is dat de ene bij de tassen kan blijven en dat de ander als speedygonzales naar de winkel kon gaan.

Donderdag 28 april zijn we bezig geweest met werk tegen kost en inwoning zoeken en bussen voor de komende plaatsen regelen. Toen dit klaar was hebben we een coastal walk gedaan. Het was helaas heel bewolkt en het regende zo nu en dan waardoor het uitzicht niet zo spectaculair was. Er kwam nog een Australische man naar ons toe die in het Duits vroeg of we uit Duitsland kwamen. Hij wilde namelijk graag Duits leren. Dat was wel bijzonder.
Op de terugweg hebben we super snel moeten lopen om het hostelbusje te redden. Om een beetje tijd te besparen zijn we door tuinen gelopen om routes af te kunnen snijden. Toen we een berg naar beneden liepen liet ik mijn waterfles nog vallen waardoor hij van de berg rolde, dat was een beetje spijtig. Uiteindelijk hadden we het busje gelukkig net gered.
's Avonds aten we tacobakjes! Dit stond al heel lang op de planning maar het kwam er steeds niet van om dit te eten. Geen idee of ze dit ook in Nederland hebben, maar het waren een soort wraps in de vorm van een bakje. En aangezien we bijna altijd pasta of wraps eten was het fijn om eens iets nieuws te eten.

Vrijdag 29 april hadden we opeens reacties van super veel hosts voor werk. De vorige 2 keren dat we werk zochten kregen we steeds maar een paar reacties waarvan bijna alle negatief waren. We hadden dus al meteen werk gevonden en moesten zelfs mensen afzeggen! Dit was eigenlijk best wel jammer aangezien we allemaal leuke werkplekken hadden gemaild. We gaan nu binnenkort 2 weken werken op een alpaca boerderij! Vervolgens zijn we bezig geweest met de planning maken voor de rest van onze tijd in Australië. Aangezien we dus 2 weken gaan werken hebben we nog maar een maand de tijd om rond te reizen waarin we nog heel veel willen doen. Het einde is in zicht en dat is echt geen leuke gedachte...