Kaikoura en Akaroa

Zaterdag 23 januari gingen we walvissen spotten! Vantevoren werd al aangegeven dat er een grote kans op zeeziekte was. We hebben voor de zekerheid nog maar een enorme zeeziekte pil geslikt en vervolgens gingen we aan boord van een katamaran en hadden we een plek bij het raam weten te bemachtigen. Aangezien ik echt niet tegen kotsende mensen kan zag ik daar toch wel erg tegenop. Uiteindelijk is het me gelukt om de zieke mensen niet aan te kijken en zo heb ik de tocht overleefd. Er stond 1 bemanningslid bovenop de boot op de uitzicht en een ander kon met een vreemd apparaat walvisgeluiden opvangen om zo hun positie in te schatten. Nadat er een walvis werd gespot rende iedereen (op de doodzieke mensen na) naar buiten om een heleboel foto's te maken. Die overigens vrijwel allemaal hetzelfde zijn geworden aangezien de walvis in dezelfde positie bleef liggen. We waren best wel dichtbij en het was heel leuk om te zien! Vooral het moment dat de walvis ging duiken en zijn staart boven water kwam was heel leuk! Er kwam ook nog een baby zeehond langs gezwommen, heel schattig. Vervolgens gingen we verder varen om te kijken of we nog meer walvissen tegen zouden komen. Op een gegeven moment zag ik er 1 waarop ik vanuit mijn enthousiasme omdat ik hem als eerste zag 'jaaaaa' riep. Andere mensen riepen vervolgens helaas 'whale!' wat iedereen natuurlijk beter begreep dan 'jaaa' waardoor zij als helden onthaald werden. Uiteindelijk bleken er 2 walvissen tegelijk boven te zijn gekomen wat een heel uitzonderlijk geval is. Na nog eens tientallen dezelfde foto's gemaakt te hebben was het helaas alweer tijd om terug te gaan. Het was ontzettend leuk!

Zondag 24 januari gingen we naar een farmers market. Dit bleken echter maar 5 kraampjes te zijn dus we waren er al snel uitgekeken. Het begrip 'markt' wordt hier toch echt wat anders geïnterpreteerd dan in Nederland. In de middag hebben we koekjes gebakken en hebben we nog wat dingen voor Australië geregeld, zoals buspassen. We gaan van Sydney naar beneden naar Melbourne reizen en vervolgens van Melbourne weer naar boven langs de oostkust naar Cairns.

Maandag 25 januari moesten we een tijd wachten in het hostel op de bus. Vervolgens zijn we van Kaikoura naar Christchurch gegaan. Hier bleven we 1 nacht omdat we niet in één keer van Kaikoura naar Akaroa konden reizen. In Christchurch hebben we boodschappen voor de dagen erna gedaan omdat we dachten dat er in Akaroa geen supermarkt was (die bleek er uiteindelijk toch wel te zijn..). Daarna moesten we met al onze spullen nog een uur lopen naar het hostel.

Dinsdag 26 januari moesten we om 6 uur opstaan omdat we weer een uur moesten lopen met onze backpack, rugzak en boodschappen voor 5 dagen. Dit keer naar de bushalte. Uiteindelijk bleek dat we ook veel dichter bij het hostel op hadden kunnen stappen.. De bushalte die op ons ticket stond bleek gesloten te zijn dus we waren nogal in de stress omdat we geen flauw idee hadden waar we dan wel heen moesten en de bus er inmiddels al had moeten zijn. Uiteindelijk hebben we maar naar de organisatie gebeld en bleek dat we gewoon bij de gesloten halte moesten blijven staan en dat de bus te laat kwam. De bus kwam daarna aan de andere kant van de weg voorbij rijden. We deden nog een poging er achteraan te rennen maar besloten al gauw maar weer te bellen. Hij bleek een stukje verderop om te draaien en gewoon voor onze neus te stoppen. Soms zijn we echt angsthazen..

Woensdag 27 januari hebben we wat rondgelopen in Akaroa. Akaroa is een 'Franse stad'. Erg veel hebben we hier niet van gemerkt, behalve dat er aan allemaal winkels franse vlaggetjes hingen. Veel ervan ook nog met de strepen horizontaal in plaats van verticaal.. We hebben onze tijd waarop we de 28e met dolfijnen zouden zwemmen verzet naar 06.30 's ochtends omdat iemand van de organisatie zei dat dat de tijd was met de meeste kans op succes. Gehoorzaam hebben we hiermee ingestemd.

Donderdag 28 januari moesten we dus al om 5 uur opstaan om om 06.30 bij de dolfijnen organisatie te zijn. Nadat we wat uitleg hadden gekregen en ons met veel moeite in de wetsuits en schoenen hadden gewurmd konden we aan boord met een klein groepje mensen. Al gauw zagen we 's werelds kleinste en zeldzaamste dolfijn, de Hector dolfijn. Deze zijn alleen maar bij het Zuidereiland van Nieuw Zeeland te vinden. Er kwamen ook nog twee 'little blue penguins' langs gezwommen.
We hadden misschien toch beter niet onze tijd kunnen veranderen naar 06.30 uur want ondanks dat we met onze wersuits aan boord zaten kon het zwemmen niet doorgaan omdat de dolfijnen niet bij de boot bleven. We waren onwijs teleurgesteld!
Overal wordt fish&chips verkocht in Nieuw Zeeland dus dat hebben wij ook maar gehaald als lunch.

Vrijdag 29 januari heb we lang uitgeslapen omdat we de dag ervoor zo vroeg waren opgestaan. Nadat we hadden ontbeten en een wasserette hadden gevonden zijn we naar een vuurtoren gelopen. Deze stond aan de andere kant van het stadje en onderweg hadden we heel mooi uitzicht over de zee.
's Middags zijn we heel actief wezen badmintonnen. Heel soepel verliep het niet aangezien Eveline de pluim bijna nooit raakte als ze opsloeg. Daarnaast belandde de pluim steeds in de bomen. Gelukkig heeft niemand ons zien stuntelen.
's Avonds kwamen we er gelukkig achter dat we pas om 4 uur opgehaald werden de volgende dag en niet al om half 9 wat wij eerst dachten. Het was namelijk alweer tijd om naar Christchurch te gaan, onze laatste bestemming in Nieuw Zeeland.