Bush bush leven

Maandag begon onze trekking week om 9 uur 's Ochtends. We hadden voor het eerst deze reis best veel ruimte tijdens het rijden want we hadden een groot busje waar we maar met 6 mensen achterin hoefden te zitten. We zouden eigenlijk met 7 mensen zijn maar 1 (Nederlands) meisje was de week ervoor gevallen waardoor ze nu niet mee kon.
Ik dacht dat we iets van 10 uur moesten rijden maar het was maar 3 uur dus dat was een hele erge meevaller. Onderweg stopten we bij een marktje om te lunchen en we gingen naar de supermarkt om eten voor de hele week in te slaan. Vervolgens moesten we nog een klein stukje door de bergen en toen kwamen we aan bij het National Park. We sliepen hier de eerste 2 nachten bij de rangers van het park en het was een stuk meer luxe dan ik had verwacht. Zo waren er wc's, douches, tafels en stoelen en de lunch werd daar voor ons gekookt dus we kregen gewoon normaal eten. Nadat we de tenten hadden opgezet gingen we naar een meer om te zwemmen.
Toen we terug kwamen hebben we hout voor het kampvuur gezocht en daarna hadden we niet meer zoveel te doen dus toen hebben we gekaart en later rond het kampvuur gezeten. We zijn allemaal rond een uur of 9 al gaan slapen.

Ondanks dat de tent prima was ben ik 's Nachts een paar keer wakker geworden met pijnlijke ledematen. We hebben hier in Thailand een matje gekocht van ongeveer 1 centimeter dik dus erg fijn slapen is het niet.
Om 10 uur begon onze eerste hike. Met een auto werden we naar een soort grot gebracht en daarna moesten we door 2 grotten en naar een waterval lopen. Het was 2.7 kilometer dus dat viel best mee, maar het was wel 2.7 kilometer lang lopen door de bush bush dus dat was af en toe nog best moeilijk. Zo moest je geregeld bukken of zelfs kruipen om ergens langs te komen. Onderweg heeft iemand een hele grote slang gezien maar daar ben ik gelukkig gewoon langs gelopen. Alhoewel ik het achteraf best jammer vind dat ik hem niet gezien heb. We hadden onze lunch meegenomen, opgevouwen in bananenbladeren, en die hebben we bij de waterval opgegeten.
Onze reisleidster van deze week is super enthousiast maar ze was wel degene die het het zwaarste had tijdens het hiken. Dus af en toe werd er even een pauze ingelast.
Het omhoog lopen was heel erg zwaar maar het was wel heel mooi. De terugweg ging gelukkig wel heel snel. Op sommige stukken moest je over stenen lopen maar die waren ontzettend glad doordat ze nat waren en aangezien ik met m'n all stars (ik had niet goed nagedacht bij m'n schoenenkeuze) niet waanzinnig veel grip had was dat nog even lastig. Toen we ook nog eens monniken als tegenliggers kregen werd het helemaal mooi want je mag monniken absoluut niet aanraken, maar ik zag mezelf al vol tegen zo'n monnik aan vallen. Gelukkig heb ik ze zonder aan te raken weten te passeren. 's Avonds hebben we met zijn allen gekookt en wederom een kampvuur gemaakt. Onze groep was niet echt spraakzaam maar ik vond het best fijn aangezien ik me continue in drukte bevind. Onze reisleidster vertelde ook nog dat bijna elke Thai een lichtere huid wil hebben. De Nederlander gaat dus naar de zonnebank terwijl je hier overal whitening spullen kan kopen. Onze huidskleur is dan ook de reden dat er heel vaak, super opvallend, foto's van ons gemaakt worden.

Woensdag vertrokken we om 10 uur naar onze volgende bestemming. Nadat we ons kamp hadden afgebroken moesten we ongeveer een uur rijden en vervolgens begon onze volgende hike. We hebben 7 kilometer door een jungle gelopen en dat was best een helse tocht. We zijn zo'n 3.5 uur onderweg geweest en minstens de helft van de mensen is gevallen. Gelukkig was er een ranger met ons mee die de weg wist want af en toe was het echt niet te zien hoe je verder moest lopen. Ondanks mijn klunzigheid en instabiliteit ben ik gelukkig niet vol onderuit gegaan. Ik ben daarentegen wel een paar keer met mn haar in een boom vast komen te zitten (vraag me niet hoe) en 2 keer vol in het water gestapt waardoor ik de rest van de weg met een kletspoot heb gelopen. Toen we er bijna waren kwamen we nog langs een waterval en omdat het heel warm was zijn we hier met wat mensen onder gaan staan. Met doorweekte kleding en schoenen kwam ik dus uiteindelijk aan bij onze volgende slaapplek. Ik dacht dat dit middenin een bos en back to basic zou zijn maar ook hier hebben we gewoon weer wc's, een plek waar we kunnen eten en onze tenten staan op gras en niet op takken en stenen zoals de nacht tijdens de olifantenweek. Ik heb veel te erg opgezien tegen deze week want het viel echt reuze mee.
Na een tijdje uitgerust te hebben kwamen er een paar kindjes uit de buurt voor ons dansen en daarna hebben we weer samen gekookt. Na het eten hebben we met Thaise mensen wat gedronken en daarna zijn we op onze matjes gaan liggen om naar (vallende) sterren te kijken. Lekker romantisch wel.

We zijn weer vroeg gaan slapen maar alsnog niet vroeg genoeg want we moesten al om 4 uur opstaan (werd uiteindelijk 4.30). We gingen namelijk een berg beklimmen om de zonsopgang te bekijken. Omhoog moesten we dus in het donker lopen wat het nog even wat moeilijker maakte. Het was erg zwaar maar gelukkig was er van de sprintende ranger uit de jungle niks meer over want hij had de avond ervoor te veel whisky gedronken en hij hield het klimmen zelf het minste vol. Hij heeft daarom heel veel pauzes ingelast tijdens het klimmen en dat vond ik geen probleem. Overigens maken Thaise mannen heel vaak een vies gorgelend geluid en dan spugen ze op de grond. Zo ook onze ranger en dat was niet echt aangenaam zo op de vroege morgen (de rest van de dag is het ook niet erg fijn trouwens). De terugweg ging heel snel en we zijn in 1 stuk door naar beneden gegaan. De ranger liep achteraan en ging wat langzamer dan de rest. Dit was alweer de laatste hike van de trekking week.
Nadat we rond half 8 terug waren hebben we ontbeten en het kamp afgebroken. We hadden met zijn allen besloten om een dag eerder naar het hotel te gaan omdat er in de omgeving niet zoveel te doen is. We zijn dus donderdagochtend al naar het hotel gegaan. Onderweg hebben we geluncht en er hoefde nog geen 500 baht (zo'n 13 euro) voor 7 mensen afgerekend te worden. Dat zou je in Nederland dus alleen al kwijt zijn aan het drinken.
Het hotel was super fijn na een paar dagen in een tent geslapen te hebben. Heerlijke bedden en een warme douche (die overigens veel te laag was voor mij). We zijn naar een night market geweest en vervolgens hebben we wat gedronken en zijn we naar een bar gegaan omdat het onze laatste avond was. Er was steeds afwisselend 1 uur een live band en 1 uur Engelse muziek. Het was wel heel anders dan ik gewend ben van Groningen want overal stonden kleine statafels en bijna iedereen zat. De kleding was heel anders dan ik gewend ben van Thailand aangezien je je knieën en schouders bedekt moet hebben in tempels en sowieso lopen de Thaise mensen heel vaak in lange broeken. Maar voor de bar waren de kortste rokjes en jurken uit de kast getrokken.
Op de terugweg zijn we bij een 7/11 (soort backpackers/reizigers supermarkt) gestopt voor tosti's. Die worden daar ter plekke voor je klaargemaakt. En daarna konden we nog een paar uur slapen in het heerlijke bed.

De volgende ochtend moesten we alweer om 9 uur bij het ontbijt zijn. Er was best veel keus maar een groot deel van het buffet bestond uit rijst, vlees, noodles en dat soort dingen die mij 's ochtends vroeg nog steeds niet echt aanstaan.
Om 12 uur zijn we terug gegaan naar het basiskamp en de rest van de dag hadden we vrij. We hebben eindelijk weer onze kleren kunnen wassen, want alles zat onder de modder. En verder hebben we de hele avond bijgekletst en gekaart met de Nederlanders die we kennen van de olifanten week. Uiteindelijk lag ik om 3 uur op bed en kon ik mijn spullen niet meer inpakken omdat de rest van mijn kamer al sliep.

Zaterdag was het tijd om te vertrekken. En aangezien ik alles nog moest doen moest ik vroeg opstaan. Om 11 uur werden we naar het busstation van Singburi gebracht om vervolgens naar Bangkok door te reizen en met een tuktuk zijn we naar het hostel gebracht. Hier blijven we 1 nacht en morgenochtend om 9 uur gaan we met de bus naar Chiang Mai. Dit is ruim 10 uur rijden en dan begint ons echte backpack leven. Dit zal nog wel even wennen worden omdat de afgelopen 3 weken echt alles voor ons geregeld was. Vanaf nu moeten we dus zelf gaan zorgen voor ons vervoer, eten en dingen om te doen. Maar het is ons al gelukt om een buskaartje naar Chiang Mai te regelen (nadat we met meerdere Thaise mensen hadden gesproken die ons niet begrepen), dus ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed gaat komen!
Ik heb wel net mijn eerste echte ervaring met streetfood gehad en het was niet zo goed. Ik dacht een gewone salade besteld te hebben en ik had zelfs geregeld dat hij niet spicy zou zijn. Maar eenmaal terug in het hostel zag ik opeens dat er iets van een krab in mn eten zat. Ik schrok me rot! En mn eetlust is inmiddels weg. Blijft toch moeilijk om eten op straat te bestellen als er op de borden alleen maar Thaise dingen staan. Maar gelukkig heb ik een mango!