Boeddha's overal (orientatieweek)
Blijf op de hoogte en volg Lian
20 Oktober 2015 | Thailand, Singburi
De volgende dag moesten we om 12 uur uitchecken bij ons hostel. Om 1 uur moesten we bij het 'Royal Hotel' zijn en daar werden we door iemand van de organisatie opgewacht. Gelukkig waren we er al om 12.15 want we konden meteen vertrekken. Samen met een ander meisje (21 jaar en ze komt uit China) die ook deel gaat nemen aan het programma werden we met een taxi naar het busstation gebracht. We zaten redelijk krap aangezien wij beide een backpack mee hadden en Becka, Chinees meisje, een koffer en dit paste niet allemaal in de kofferbak.
Eenmaal aangekomen op het busstation snapte de vrouw van de organisatie er geloof ik niks meer van. Ze had kaartjes voor ons gekocht naar Singburi en de bus zou om 2 uur vertrekken. Verder wist ze niet zo goed wat we nou precies moesten doen. Welke buslijn we bijvoorbeeld moesten nemen wist ze niet, dat heeft Becka uitgezocht. Wel gaf ze ons een nummer van iemand die we moesten bellen en hij zou ons dan halen in Singburi. Maar toen we vroegen of hij daar sowieso stond te wachten als we aankwamen of dat we hem moesten bellen als we er bijna waren antwoordde ze 'yes yes'. Heel veel verder kwamen we dus niet met dat antwoord. En nadat we een tijdje hadden zitten wachten zei ze opeens dat Becka niet dezelfde kant als wij op moest dus ging ze het buskaartje ruilen voor een kaartje naar een andere plaats. Daarna bedacht ze dat we toch wel alle 3 naar Singburi moesten en zo ging dat even door. Heel wat telefoontjes later zitten we nu toch alle 3 in de bus die ons naar Singburi zal brengen.
Na de bus rit van zo'n 2.5/3 uur werden we opgehaald en met een pick up truck met bankjes achterin werden we naar het 'kamp' gebracht. Ik vond de auto fantastisch. Daar aangekomen kregen we een kleine rondleiding en daarna konden we meteen eten want het avondeten is elke avond om 5 uur. Dit was dan ook meteen onze eerste fatsoenlijke maaltijd van onze tijd in Thailand. We kregen rijst, groente, iets uit de frituur (geen idee wat het was) en watermeloen. Op zaterdag werden de meeste mensen opgehaald van het vliegveld en meteen hierheen gebracht. Omdat wij later in het kamp zijn gekomen dan de rest was het moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen. Iedereen kende elkaar inmiddels een beetje en er zijn al allemaal groepjes gecreëerd (Becka kende al een ander Chinees meisje). Er zijn ontzettend veel Duitse mensen hier. De helft of 3 kwart van de mensen spreekt zo'n beetje Duits. Dat maakt het communiceren nog wat moeilijker omdat de meeste gesprekken dus ook gewoon in het Duits gevoerd worden.
We slapen in een 4 persoonskamer maar het meisje waar we bij op de kamer slapen heeft deze week iets in een andere stad. Ze komt volgende week terug, maar dan zijn wij inmiddels een week bij de olifanten. (Onze olifanten week en de trekking zijn omgedraaid. Nu hebben we de laatste week de trekking.) We slapen dus met zn 2en op de kamer.
Er is hier een grote ruimte met allemaal tafels en stoelen waar we eten en daar kunnen we zitten als er even niks op de planning staat. Die ruimte is ook de plek waar wifi is.
Ze hebben hier ook fietsen waar we gebruik van kunnen maken, maar Thailand is niet echt ingesteld op fietsers geloof ik. Ik heb er in totaal nog maar 1 gezien.
De volgende dag (maandag) moesten we om half 8 opstaan want om 8 uur was het ontbijt. Dat was best wel even pittig want de afgelopen dagen stonden we pas rond 11 uur op. We kregen sandwiches en fruit en daar was ik stiekem heel blij mee want ik had verwacht dat we rijst zouden krijgen.
Om half 10 begon het programma van de eerste dag van de siam culture week. We hebben deze week samen met alle mensen die er pas sinds dit weekend zijn. In de groep zit 1 iemand uit Zwitserland, 2 Chinezen (maar die zijn geloof ik veel ouder dan wij zijn) en iets van 10 Duitsers. Nadat onze paspoorten en visums waren gecontroleerd zijn we een stuk gaan lopen (het was snikheet). Een Thaise vrouw, Nok, is deze week onze begeleidster en zij vertelt ons van alles over Thailand. Nadat we uitgewandeld waren zijn we met een pick up truck naar een grote markt gegaan en hier hebben we een tijdje rondgelopen. Na de markt zijn we ergens gaan lunchen. Onder mijn stoel zag ik iets bewegen tussen 2 planken in. Nadat het eruit was gehaald bleek het een baby vleermuis te zijn! Ik schrok me echt rot. Na het eten zijn we naar een tempel gegaan. Buddha zie je hier overal. Volgens mij staat er in elk huis en in elke auto wel een buddhabeeldje. In de tempel heeft Nok ons het buddhistische ritueel om te bidden geleerd. Daarna mochten we dit ritueel zelf afgaan. Je moest een kaarsje aansteken en die ergens op bevestigen, wierook aansteken en uitmaken om vervolgens te kunnen bidden met de wierookstokjes en een bosje bloemen in je handen. Nadat je een wens hebt gedaan leg je de bloemen bij een buddhabeeld neer en daarna moet je 3 gouden plakkertjes op 3 verschillende beelden plakken (die beelden zijn inmiddels bijna helemaal bedekt met goud). Het ritueel was nog best lastig, zo bleef mijn kaarsje niet staan en bleven de gouden plakkertjes niet aan het beeld plakken (wel aan mn handen daarentegen). Ik was gelukkig niet de enige die het er moeilijk mee had.
Eenmaal terug in 'the Twin house', zoals de grote ruimte in het kamp genoemd wordt, kregen we een les om wat basiskennis van de Thaise taal te krijgen. Na de Thaise les gingen we eten en daarna kwam er een groep Thaise kinderen die voor ons muziek gingen maken en gingen dansen. Het dansen was schattig maar de muziek was echt 1 groot kabaal. Uiteindelijk moesten wij ook mee gaan dansen. Eerst samen met zo'n kindje door 2 stokken heen die zo nu en dan tegen elkaar aan geslagen werden. Gelukkig wisten die kinderen goed waar ze mee bezig waren. En op het laatst nog in een kring allemaal Thaise dansjes doen. Ik moet zeggen dat het er erg simpel uitzag maar dat het moeilijker was dan ik dacht.
Op dinsdag zijn we om half 10 weer de auto ingestapt. Eerst gingen we naar een school waar mensen (die ook deelnemen aan hetzelfde programma als ik) Engelse les gaven. Daarna gingen we naar een museum over de oorlog die jaren geleden in Singburi is geweest. Na het avondeten gingen we weer naar een tempel en hier hebben we met zn allen een Thais verhaaltje tegen een monnik gezegd (we praatten Nok na) en vervolgens gooide de monnik water over ons heen. Dat water zorgt er geloof ik voor dat ik nu een heel goed leven krijg, dus hartstikke mooi.
Ik heb nog tot vrijdag de siam culture week en in het weekend hebben we vrij.
Sorry voor mijn uitgebreide verslag maar ik leid momenteel een super actief leven. De verslagen zullen in de loop van de tijd wel wat korter worden.
-
20 Oktober 2015 - 14:48
Arjen:
Wow, wat een verhalen. Jammer dat de groep zo weinig divers is, maar wel mooi dat jullie zo worden ingewijd in Thaise rituelen en het geloof daar -
20 Oktober 2015 - 18:59
Eva:
Te gek Lian. Leuk verslag..... Geniet ervan en blijf je volgen :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley